01 december 2019

Toekomst dichterbij brengen

Overweging op de 1e zondag van de Advent (jaar A)

Lezingen: Jesaja 2,1-5; Romeinen 13,11-14; Matteüs 24,37-44

Agenten en ambulanceverplegers worden meer en meer geconfronteerd met agressie, ook als ze niet in dienst zijn. Er is veel onrust in de onderwijswereld, in de zorgsector, onder boeren, in de wereld van aannemers. Bij de integriteit van regeringsleiders worden serieuze vraagtekens geplaatst. Ook in ons persoonlijke leven is er vaak onrust, frustratie, teleurstelling of ernstige ziekte. Sommige mensen zien maar geen licht in hun dagen. Het seizoen doet daar nog een schepje bovenop: kou, duisternis en neerslag drijven ons naar de warme huiskamer.

Verlangen

Toch leeft het verlangen in ieder mens om te kunnen leven in veiligheid en harmonie. Mensen verlangen naar vrede en rechtvaardige verhoudingen. Het is een verlangen van vandaag, maar ook van lang geleden. We hebben dat beluisterd in de woorden van de profeet Jesaja. We moeten ons de volgende situatie voorstellen. In de achtste eeuw voor onze jaartelling was Juda, in het zuidelijke deel van het huidige Israël, een welvarend land. Maar de leiders van het volk hebben zich verrijkt ten koste van de gewone man. De weduwen en de wezen wordt geen recht verschaft. In die omstandigheden klinkt het visioen, dat we hoorden in de eerste lezing: Op het einde der dagen zullen alle volken optrekken naar de berg van de Heer. Dat wil zoveel zeggen als: dan zal er weer recht gesproken worden, dan zullen de machthebbers niet meer over de armen heen lopen. Dan, op het einde der dagen.


Die uitdrukking klinkt in onze oren als: in een verre en onbereikbare toekomst. Maar in de beleving van Israël is het einde der tijden niet het einde van de wereld. Het is het einde van alle ellende. De hoop op zo'n tijd, het verlangen naar een goede en leefbare wereld - dat duldt eigenlijk ook geen uitstel. Het verlangen om die toestand zo snel mogelijk te bereiken vraagt om een actief optreden. En daarom zou je niet bij de pakken moeten neerzitten. Met het toewerken naar zo'n wereld van recht en vrede haal je als het ware die toekomst naderbij.

De toekomst dichterbij

En dat is precies waar het om gaat in deze Adventstijd: dat wij de toekomst dichterbij halen. Dat wij ons voorbereiden op wat komen gaat, op wat komen moet. Dat is de betekenis van Advent: dat die tijd van recht en vrede op ons toekomt, dat God zelf naar ons toekomt. Daar moet een mens zich voor klaar maken. Want het komt niet vanzelf. God komt niet zomaar op ons toe. Dat hebben we beluisterd bij de apostel Paulus. De nacht loopt ten einde, de dag breekt aan. Wij moeten afstand nemen van de werken der duisternis en ons bekleden met het licht. Dat betekent: je moet datgene doen wat het daglicht kan verdragen. Een vriendelijk woord, een helpende hand, opkomen voor mensen die zelf geen stem hebben, ieder tot zijn recht laten komen, oog hebben voor kleine en kwetsbare mensen. Zo haal je de toekomst dichterbij, waarin recht en vrede sterker zijn dan haat en geweld. Zo wordt de Advent echt een tijd van voorbereiding op de komst van God onder de mensen.

Daarom moet je waakzaam zijn. Alert zijn op elke kans die zich aan je voordoet. Dat is wat Jezus bedoelde met zijn woorden: Zorg dat je ervoor klaar bent, want de Mensenzoon komt op het uur waarop je het niet verwacht. En juist op die onverwachte momenten moet jij laten zien, dat je uit het juiste hout bent gesneden. De Mensenzoon kan je tegemoet komen in het gekwetste kind dat enkel met zijn ogen vraagt om aandacht en liefde. Hij kan je tegemoet komen in de nogal schreeuwerige puber, die met zijn lawaai eigenlijk alleen maar gehoord wil worden, maar dan echt gehoord. De Mensenzoon kan je tegemoet komen in de zeurende buurvrouw, die voor de zoveelste keer hetzelfde verhaal ophangt, maar eigenlijk vraagt om troost in haar eenzaamheid. Hij kan je tegemoet komen in de immense nood die het Afrikaanse continent teistert doordat miljoenen aan Aids ten onder gaan. Hij komt ons tegemoet in de mensen in Niger, die lijden onder armoede en gebrekkige gezondheidszorg.

God komt naar ons

De Adventsactie vraagt dit jaar onze aandacht voor deze mensen. De bevolking in het zuidwesten van Niger heeft te lijden onder terugkerende hongersnoden. In combinatie met de gebrekkige kennis over gezondheid en gezonde voeding, maakt dit veel volwassenen en kinderen kwetsbaar in dorpen als Tambole en Dogona. Het meest nabije gezondheidscentrum ligt op 45 kilometer afstand. Ziekte in een gezin betekent: ver reizen voor medicijnen en gezondheidszorg. In die tijd kan geen geld verdiend worden voor het gezinsinkomen. Wij op onze beurt kunnen de Adventsactie steunen. Als u kunt, breng eens een bezoekje aan de website van de Adventsactie. En lees hoe u kunt helpen met uw steun. Ook in ons gebed willen we onze solidariteit uitdrukken. Zo kunnen we de toekomst dichterbij brengen, waarin mensen kunnen leven in recht en vrede. Want in zo'n toekomst wil God werkelijk naar ons toe komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten