Het heilige in het alledaagse

Wat heilig is, beschouwen wij als bijzonder. Wij zetten het apart van het alledaagse. Het is iets 'waar een ander niet aan moet komen'. Omdat het heilige voor ons bijzonder dierbaar is of omdat wij het als kostbaar aanmerken. Zo kennen alle godsdiensten heilige voorwerpen, heilige boeken, heilige plaatsen, heilige gebruiken of rituelen en heilige personen. Ze worden apart gehouden, omdat ze voor de belijders van de betreffende godsdienst een bijzondere betekenis hebben. Want het heilige is vrijwel altijd ook een verwijzing naar het goddelijke, naar datgene wat onze gewone werkelijkheid overstijgt. Het heilige kan ons kracht en troost geven, houvast en bemoediging.

In het bloemstuk dat op de kist lag van een dierbare
zijn stukken gereedschap (uitdrukking van zijn beroepsleven)
en wandelschoenen (verwijzend naar zijn grootste hobby) verwerkt.

Toch kan het ook zo zijn, dat in gewone alledaagse dingen of gebeurtenissen iets van heiligheid zit opgesloten. Vaak gaat het dan om voorwerpen, gebeurtenissen of personen die voor ons een bijzondere betekenis hebben. Een foto van een dierbare overledene, een vriendschapsring, een tekening gemaakt door een kleinkind, een stuk gereedschap dat door een geliefde oom werd gebruikt, het gedenken van de trouwdag of van de sterfdag van de ouders, de herinnering aan een mooie en betekenisvolle ontmoeting, een persoon die op een bijzonder levensmoment veel heeft betekend: het zijn allemaal voorbeelden die een bijzondere betekenis weergeven. En in al deze voorbeelden is er ook sprake van toewijding.