Kansen waarnemen

Beschouwing

Harde cijfers (over het aantal verkeersongevallen per jaar, de groei van het BNP in 2017, de tevredenheid van de inwoners van Nergenshuizen over hun woonomgeving) geven ons het gevoel, dat we greep hebben op onze werkelijkheid. We 'weten' waar we over praten en wat we moeten doen om de omstandigheden (zo mogelijk nog meer) te verbeteren. Statistisch materiaal geeft ons de mogelijkheid om prognoses te maken en een project – letterlijk: vooruit-worp – te ontwikkelen voor de komende tijd.

Ook in het kerkelijke leven baseren we onze plannen, minstens ten dele, op statistische gegevens. We extrapoleren het aantal kerkbezoekers, communicanten en uitvaarten van het afgelopen decennium om een verwachting te kunnen uitspreken over waar we de komende vijf jaar rekening mee moeten houden. Daar is natuurlijk niets mis mee. Het gezonde verstand en de feitelijke financiële speelruimte bepalen voor een deel wat onze mogelijkheden en beperkingen zullen zijn.


Toch is dit maar een deel van het verhaal. Want als kerk, als geloofsgemeenschap, baseren we ons denken en doen immers ook op de blijde boodschap, waarin we zeggen te geloven. En essentieel voor het evangelie is, dat aan mensen nog een kans wordt geboden waar die mensen zelf de toekomst zo goed als kansloos beoordelen. Heel de bijbel door lezen we verhalen van 'onmogelijk' geachte gebeurtenissen en ervaringen, die mensen op de been houden en nieuwe perspectieven doen zien.

Dat gaat overigens niet 'vanzelf'. Je moet er een zekere gevoeligheid voor ontwikkeld hebben. Je moet de geboden kansen ook willen zien. Er zijn mensen die deze gevoeligheid van huis uit hebben meegekregen. Er zijn er ook, die doorheen een crisissituatie tot deze sensibiliteit komen. En er zijn mensen die met een meditatieve levenshouding of een soms heel intensief gebedsleven deze religieuze feeling voeden en onderhouden.

Het zou ons in ons kerkelijke werk (als beroepskracht of als vrijwilligers) kunnen helpen wanneer we deze religieuze gevoeligheid meer ruimte geven in wat we doen of nalaten, in waar we over spreken of juist over zwijgen. Zo krijgt Gods Geest meer ruimte om in ons werkzaam te zijn.

Wie gelooft, baseert zich niet primair op statistieken, maar is erop uit om kansen waar te nemen.

Deze bijdrage werd eerder gepubliceerd in de digitale Nieuwsbrief van de Vereniging Pastoraal Werkenden in het Bisdom Breda, december 2017