23 september 2018

Een klein geloof

Beschouwing

In het kerkelijke landschap zien we de krimp in mensen en middelen steeds drastischer toeslaan. Enkele jaren geleden heb ik mij verdiept in de wellicht kansrijke perspectieven, die dit krimpscenario kan opleveren (zie het verslag van mijn sabbatverlof in 2013: http://wielhacking.blogspot.com/).

De krimp is inmiddels een regelrechte crisis geworden. Een crisis die wij veelal proberen te trotseren door maatregelen te treffen op het  organisatorische vlak: schaalvergroting, onttrekken van gebouwen aan de eredienst, pastoors die steeds meer besturen onder hun hoede krijgen. Maar ik denk, dat de crisis eerder getypeerd moet worden als een geloofscrisis. Dat wil zeggen, dat wij als 'mensen van de kerk' in essentie vooral vertrouwen op onze eigen inzet en minder op de genade en de begeleiding, die ons door God wordt geboden. We zien de kerk veelal als onze kerk, onze onderneming, en minder als de sacramentele aanwezigheid van God in onze wereld. Ons geloof, zou je kunnen zeggen, is in dit opzicht te klein om te zien hoe God (op de door hem/ haar zelf gekozen wijze) present wil zijn onder de mensen. We zouden vanuit die optiek geneigd kunnen zijn om - met Jezus' leerlingen - het verzoek te uiten: 'Geef ons meer geloof.' (Lc 17,5) Daarop antwoordt Jezus: 'Als ge een geloof had als een mosterdzaadje, zoudt ge tot die moerbeiboom zeggen: Maak uw wortels los uit de grond en plant u in de zee, en hij zou u gehoorzamen.'

16 september 2018

Winst en verlies

Overweging op de 24e zondag door het jaar (jaar B - Vredeszondag)

Lezingen: Jesaja 50,5-9a; Marcus 8,27-35

Zo'n twee eeuwen geleden ging het in een klein dorpje om de vraag wie de nieuwe burgemeester zou worden. De smid was niet alleen een man met grote fysieke kracht, hij had ook een grote mond, waar veel mensen van onder de indruk waren. De kleermaker was een iel mannetje, iemand van weinig woorden, maar je kon altijd op hem bouwen. De smid beweerde, dat hij elk voorwerp in het dorp met gemak kon optillen, en dat hij daarom de beste kandidaat was. De kleermaker daagde hem uit. Op het marktplein moest hij maar eens een kopspeld optillen. 'Ha! Makkie,' zei de smid. Maar met zijn grote mond had hij er geen rekening mee gehouden, dat de speld precies tussen de kinderkopjes terecht kwam. Hoe hij met zijn dikke vingers ook probeerde, hij kreeg de speld niet te pakken. De kleermaker, met zijn fijne vingers en met een goed verstand, raapte moeiteloos de speld op en werd de nieuwe burgemeester.

Soms zijn de zaken in ons leven anders dan ze op het eerste oog lijken. Bepaalde verhoudingen komen op hun kop te staan. En daarmee wordt uiteindelijk meer bereikt dan met grote, maar holle woorden. De lezingen van deze viering wijzen ons ook in die richting.

Foto: pixabay.com

Geen weerstand

In de lezing uit het boek van de profeet Jesaja is iemand aan het woord, die wel de lijdende dienaar van God genoemd wordt. Hij ondergaat bespotting, vernedering en lichamelijke pijniging, juist omdat hij in de ogen van de wereldlijke machthebbers geen betekenis heeft, niet meetelt. Men vergrijpt zich aan hem, omdat hij toch geen weerstand kan bieden. Maar de lijdende dienaar wil ook geen weerstand bieden. Hij laat zijn beulen begaan, omdat hij zijn kracht ergens anders vandaan haalt. Hij is weerloos tegenover mensen, maar hij is niet gebroken. Zijn vertrouwen op God is zo sterk, dat hij daarin de kracht vindt om zijn lijden te dragen. En als mensen hem geen recht zullen doen, dan zal God toch zeker hem tot zijn recht brengen. Juist in het kwetsbaar durven zijn, ervaart de lijdende dienaar zijn grootste kracht. Zo worden menselijke gedachten op hun kop gezet, worden de gangbare ideeƫn van onze wereld onderuit gehaald.

09 september 2018

Dankgebed

Tijdens de Oogstdankviering van de ZLTO
Kwadendamme op zondag 26 augustus 2018

Liefdevolle God,
voor het goede dat de aarde voortbrengt
voor de samenwerking die er is tussen mensen
voor de zorg die mensen hebben om onze planeet
voor toewijding aan de natuur en het land:
wij danken u, God.

Voor de strijd om gerechtigheid in onze wereld,
voor het ondersteunen van wie achterop raakt,
voor het zorgvuldig omgaan met wat waardeloos lijkt,
voor het recyclen van afgedankte goederen en producten:
wij danken u, God.

Voor de liefde die ouders geven aan hun kinderen,
en voor de liefde die kinderen geven aan hun ouders,
voor de vriendschappen die ons steun geven in ons leven,
voor de humor die zware zaken lichter maakt:
wij danken u, God.

Voor de muziek die onze oren streelt en onze ziel heelt,
voor het licht dat onze wereld kleurt,
voor de heerlijke gerechten die ons voeden,
voor de wijn die ons gemoed verlicht en ons vrolijk stemt:
wij danken u, God.

Voor de mooie dingen die ons zomaar toevallen,
en ook voor de moeilijke keuzes die wij maken moeten,
voor de tegenslag die ons bescheiden maakt,
voor de mensen die ons juist dan ondersteunen:
wij danken u, God.

Voor ons samen zijn hier met gebed en gezang,
voor uw aanwezigheid in ons midden,
voor uw Zoon die wijze woorden sprak en leefde,
voor uw genade die ons ten deel valt:
wij danken u, God.

Wiel Hacking 

02 september 2018

Luisteren met het hart

Overweging op de 22e zondag door het jaar (jaar B)

Lezingen: Deuteronomium 4,1-2.6-8; Marcus 7,1-8.14-15.21-23.

Als je wel eens een navigatie-apparaat gebruikt, dan weet je dat het instellen van de bestemming de eerste handeling moet zijn. Onderweg kan het voorkomen, dat je moet afwijken van de voorgestelde route. Of misschien wil je doelbewust afwijken. Je hebt per slot van rekening de vrije keuze. Het handige is, dat het apparaat dan steeds opnieuw de juiste route berekent om je op je bestemming te krijgen. Uiteindelijk kom je dus wel, waar je moet zijn. Maar dan moet je wel luisteren naar de aanwijzingen, die het apparaat je geeft.

Verschillende manieren
Foto: Pxhere.com

Luisteren naar de aanwijzingen: daarover gaat het ook in de lezingen van deze viering. Maar dat luisteren kan op verschillende manieren gebeuren. Simpel gezegd: je kunt luisteren met je oren, of je kunt luisteren met je hart. Of anders gezegd: je kunt luisteren naar de buitenkant of luisteren naar de binnenkant. Wa wordt gezegd, dat kun je verstaan naar de letter of naar de geest.

In de eerste lezing houdt Mozes de Israƫlieten voor, dat ze moeten handelen naar de geboden van God en dat ze deze stipt te uitvoer moeten brengen. Met name het woordje 'stipt' zouden we gemakkelijk zo kunnen verstaan, dat we vooral moeten luisteren met onze oren. Luisteren naar de buitenkant dus. Eigenlijk luister je dan naar de aanwijzingen omwille van de aanwijzingen. Je luistert niet naar de aanwijzingen omwille van de bestemming waar je naar toe wilt. Het hart van de aanwijzingen, de geest of de uiteindelijke bedoeling van de voorschriften wordt dan niet begrepen. Het is alsof je braaf naar je navigatie-apparaat luistert, dat zegt: 'Bij de volgende afslag links.' En dan ga je volgzaam naar links, zonder dat je voor ogen hebt dat deze aanwijzing bedoeld is op je te bestemder plekke te brengen.