in de serie Graven naar geloof
Het vraaggesprek was gepland 's middags op het gemeentehuis van Borsele. Maar de interviewer moest thuisblijven vanwege een coronatest de volgende dag. Toch lukte het om op het afgesproken uur via een Zoomverbinding antwoord te krijgen op de vraag: wie of wat inspiratie geeft aan burgemeester Dijksterhuis in zijn werk als burgervader?
Dan is toch de eerste vraag: hoe word je burgemeester? De beroepsmatige loopbaan begon na de middelbare school met een werk/leertraject in de detailhandel. 'Twee jaar na voltooiing van de militaire dienst ging ik in Amsterdam aan de slag bij een groothandel in aardappelen, groente en fruit. In de foodsector heb ik zo'n twaalf of veertien jaar gewerkt. In 2007 wilde ik eens iets anders (overigens vanaf 2002 in de gemeenteraad van Zeewolde). Ik kwam terecht bij de Sociale Werkvoorziening in Amersfoort, waar ik met name het commerciële aspect moest behartigen. Leuk om te doen, want geen dag is hetzelfde.
Werken met mensen
Na de verkiezingen in 2010 kwam ik in het college van B en W. Mijn portefeuille omvatte alles wat met de openbare ruimte te maken had, de economie en ook een deel nog van de Participatiewet. Van de overstap naar het openbaar bestuur heb ik geen spijt. In mijn tweede periode als wethouder ging ik mij afvragen of ik dit wilde blijven doen. Zowel persoonlijk als voor de organisatie is het goed om nog een beroepsmatige perspectiefwisseling te overwegen. Het burgemeesterschap of toch terug naar het bedrijfsleven? Er kwamen veel verschillende profielschetsen voorbij voor de post van burgemeester, maar iedere keer was het toch net niet wat ik zocht. Met de profielschets van Borsele had ik meteen een grotere klik.
Met mijn vrouw heb ik een dagje rondgekeken in deze omgeving. We hadden het gevoel dat het wel zou matchen. Als aan het einde van het sollicitatietraject blijkt, dat je de klus mag gaan klaren, dan stemt dat tot dankbaarheid. En tegelijk begin je dan aan een flinke uitdaging. Nu ik hier drieënhalf jaar woon, is ook wel uitgekomen wat ik er destijds van verwachtte. Ook voor mijn vrouw en kinderen. En als je vraagt wat nu zo aantrekkelijk is in het werk als burgemeester, dan speelt daarin zeker mee: de diversiteit in deze gemeente. Zowel wat betreft religieuze overtuigingen als in economisch opzicht. Geen dorp is hetzelfde, het is een gemeente van contrasten. Aantrekkelijk is ook dat je voortdurend met mensen werkt. Ik wil er zijn voor mensen op hoogte- en in dieptepunten. Daarnaast mag ik ambassadeur zijn van de gemeente, dat doe ik graag en met overtuiging. En uitdagend is verder, dat wanneer er verschillen van inzicht zijn je toch kunt zoeken naar mogelijkheden om elkaar te begrijpen. Dus proberen, daar waar het kan, verbindingen te leggen.
Recht doen
Als lid van de Christen Unie speelt het geloof een belangrijke rol in mijn leven en ook in mijn werk als burgemeester. Je kunt jezelf niet anders voordoen dan je bent. Ik hoop dat in mijn werk doorschemert, dat ik overtuigd christen ben. Al ben ik geen evangelist, dat is mijn werk niet. Erg inspirerend zijn voor mij steeds de woorden uit de profeet Micha (hoofdstuk 6, vers 8: 'Je weet wat de Heer van je wil: niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.' NBV). Dat past ook bij het ambt van burgemeester: recht doen aan mensen die op je pad komen. Als iemand aanklopt met een vraag of probleem, dan moet je kunnen kijken wat je voor deze mens kunt doen. Hoe kan ik haar of hem recht doen? Omdat je als burgemeester onafhankelijk bent (boven de politiek staat) ben je voor de mensen die er zelf niet uitkomen een aanspreekpunt. Niet altijd lukt het om een passende oplossing te vinden, maar ook dan moet dit niet tot grote persoonlijk ellende gaan leiden. En ik vind, dat je in zo'n situatie wel blijk gegeven moet hebben, dat je de persoonlijke situatie van zo iemand begrijpt. Want ook dat is een vorm van recht doen aan de persoon. Daarom is recht doen voor mij wel een belangrijke kernwaarde van de christelijke levensinstelling.
Vandaar ook – als je vraagt wat voor soort burgemeester ik wil zijn – dat ik graag wil laten weten: als je met iets zit, dan kun je bij mij terecht. Maar ook belangrijk vind ik om in dit ambt te kijken naar waar de kansen liggen, op economisch en cultureel terrein en wat betreft de sociale ontwikkeling in de dorpen. Ik wil graag de gemeente een paar stappen verder brengen, in goede harmonie. Wat ik ook mooi vind: dat mensen soms met kleine gebaren laten zien dat ze omzien naar elkaar. Vooral in deze onzekere tijden van corona en vereenzaming. Ook al worden deze gestes vaak niet gezien, ik wil waar het kan wel vertellen dat ze er zijn.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten