Bidden door de telefoon

Een ervaring

Die maandagavond kwam ik thuis om 21:45 uur. Ik zag dat ik twee gemiste telefoontjes had van hetzelfde Belgische GSM-nummer. Ik belde terug en kreeg een jongeman met – inderdaad – een Belgisch accent aan de lijn. Hij was dringend op zoek naar een priester, die bereid was diezelfde avond nog biecht te horen. Hij verbleef in Vlissingen, dus legde ik contact met de lokale pastoor. Die was echter niet in de gelegenheid om de betreffende avond nog de jongeman te ontvangen. Wel de dag daarop.

Voorzien van die kennis belde ik de jongeman terug. In het tweede gesprek gaf hij aan, dat hem was
aangeraden nog die avond te biechten. Want, zo vertelde hij, een angstige droom had hem de voorgaande nacht twee keer bezocht. In die droom bevond hij zich in een cel, waar een bewaker voor had post gevat, maar die hij niet kon zien. Het opgesloten zijn vatte hij op als 'verkeerd bezig te zijn' en de bewaker moest erop toezien dat hij daarvoor zou boete doen.

Ondanks zijn aandringen kon ik hem niet in het vooruitzicht stellen nog diezelfde avond een biechtgesprek te hebben. Ik realiseerde met dat hij acuut behoefte had aan enige vorm van steun, want hij klonk nogal verward en angstig. Ik heb aangeboden om du moment samen met hem te bidden, want 'ook door de telefoon zal Onze Lieve Heer wel begrip hebben voor dit gebed.' Ik heb hem verteld, dat ik voor aanvang van het gebed een kaars zou aansteken met daarop een afbeelding van een vredesduif, die desgewenst ook symbool zou kunnen staan voor de heilige Geest. Zo hebben we dus gebeden: dat God de duisternis zou wegnemen en het licht zou geven dat op dit moment erg hard nodig was. We sloten af met het Onze Vader.

Daarna heb ik de jongeman geadviseerd zijn angstige droom als het ware weerstand te bieden door te gaan denken aan positieve ervaringen in zijn leven. En om die gedachtegang te ondersteunen heb ik aangeboden een foto van de kaars, waarbij we gebeden hadden, aan hem door te sturen via WhatsApp. Nadat ik dit had gedaan reageerde hij terug: 'Hartelijk dank. Zal mij helpen om aan het positieve te denken.'

De volgende dag liet ik hem – opnieuw met WhatsApp – het tijdstip weten, waarop hij terecht kon voor het biechtgesprek. Zijn reactie: 'Dat is een pak van mijn hart. Hartelijk dank voor alles, de kaars heeft geholpen. En het gebed ook.'

Een week later nam de jongeman de moeite om – opnieuw via WhatsApp – te laten weten: 'Hartelijk bedankt, de biecht heeft me enorm geholpen en ik heb een nieuwe start gekregen en genomen.'