Interview met Carine Neijzen
in de serie Graven naar geloof
Behalve met een hartelijke handdruk van haar man Dick word ik enthousiast welkom geheten door Uva, het hondje dat Carine Neijzen en haar partner hebben geadopteerd vanuit een asiel in Spanje. Speels, aanhankelijk en nieuwsgierig dartelt het beestje om mij heen. Maar als Dick vervolgens met Uva gaat wandelen, is er alle ruimte om nader kennis te maken met Carine. Ik ken haar voornamelijk als secretaris van de Caritas. Maar ik ben toch vooral geïnteresseerd in de achtergronden van haar keuze om bijna twintig jaar in Afrika te werken.
'Vanaf mijn tiende levensjaar heb ik al gezegd, dat ik dat wilde. Mensen als Albert Schweitzer en pater Damiaan waren voor mij heel inspirerende figuren. Hun levensverhalen werden verteld op de lagere school en ook op de katholieke middelbare school in Amsterdam, waar in ben geboren en opgegroeid. Ik had eerst het idee om als verpleegster te gaan werken, maar uiteindelijk ben ik toch op het spoor gezet om medicijnen te studeren. Na de basisopleiding heb ik nog drie jaar nodig gehad om de tropenopleiding, chirurgie en verloskunde te doen. Ik was negenentwintig toen ik voor Memisa in Oeganda kon beginnen.